Obiekt przy dzisiejszej ul. Roosevelta wzniosła prywatna spółka, która wcześniej zarządzała młynem motorowym przy ulicy Słowackiego. W okresie międzywojennym właścicielami młyna była spółka „Horn, Oppenheim i Skoczylas”. Firma ta kilkakrotnie zmieniała nazwę, gdy zmieniali się wspólnicy. Zachowały się plany młyna przygotowane na zamówienie spółki "Zoller i Horn" pochodzące z 1913 roku. Zakładały pojemność silosów na 30 ton żyta oraz 20 ton pszenicy.
Młyn przy Roosevelta 17 także powstał w pobliżu torów kolei warszawsko - wiedeńskiej, gdzie łatwo było o transport zboża.
W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej, młyn miał niemiecki zarząd. Po wojnie został upaństwowiony, a jego zarządzaniem zajmowała się spółdzielnia “Społem”, później stał się własnością Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Zakładów Zbożowych w Łodzi. Był częścią Zakładów Zbożowo-Młynarskich w Piotrkowie, jako młyn nr 1. Od 1997 roku obiekt jest własnością prywatnej spółki, która jest też właścicielem młyna przy ulicy Słowackiego.
ZOBACZ TAKŻE: Województwo piotrkowskie powstało 1 czerwca 1975 roku. Jego istnienie to też okres rozkwitu Piotrkowa [ZDJĘCIA]
Siostrzane młyny w Piotrkowie
Siostrzany młyn nr 2 przy ul. Słowackiego 36, to najstarszy młyn parowy w Piotrkowie. Wybudowany został w drugiej połowie XIX wieku. To jeden z najstarszych obiektów przemysłowych w Piotrkowie wybudowany w 1861 roku. Młyn parowy Izraela i Jakuba Pniowerów produkował rocznie ok. 2680 tys. ton mąki i kaszy.Młyn przeszedł ok. 1881 r. w posiadanie Karola Krinsa. Około 1912 r. pozostawał własnością „Włościańskiej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej”, a potem trafił w ręce spółki „Horn, Oppenheim i Skoczylas”, która zbudowała kolejny obiekt przy ul. Roosevelta.
ZOBACZ TAKŻE: Stacja towarowa w Piotrkowie to zabytkowe obiekty. Zamiast kolei budynki przejął handel [ZDJĘCIA]
Pierwsze młyny w Piotrkowie
W Piotrkowie pierwsze młyny powstały najprawdopodobniej wraz z lokacją miasta. Budowę młyna wójtowskiego można datować na koniec XIII w. Na podstawie szesnastowiecznych rejestrów podatkowych, można jedynie przyjąć, że był to młyn wodny i miałjedno koło. Położony był poza murami miejskimi, obok łąk należących do piotrkowskiego wójta. Pożar w 1786 r.spowodował, że spłonął doszczętnie.
Dla mieszczan piotrkowskich największe znaczenie miały młyny królewskie. Wyłącznie w tego typu młynach mieszczanie mieli prawo mielenia mąki i śrutowania słodu. W Piotrkowie istniały dwa młyny królewskie: słodowy oraz tzw. Bugaj. Podobnie jak młyn wójtowski, oba najprawdopodobniej zostały wzniesione w czasie lokacji Piotrkowa.
Szesnastowieczne rejestry podatkowe wymieniają jeszcze młyny dominikański i plebański.
Poza wymienionymi powyżej młynami, w osiemnastowiecznym Piotrkowie funkcjonowały także wiatraki, czyli młyny wietrzne. Istniały co najmniej trzy takie urządzenia. Pierwszy z nich, zwany starym, został wzniesiony przed rokiem 1765,
dwa kolejne w 1765 r. Młyny zbudowano przy Trakcie Wrocławskim, wszystkie o jednakowej konstrukcji.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.