Plac Czarnieckiego w Piotrkowie. Dzięki niemu bogaciła się rodzina Bartenbachów [ZDJĘCIA]

Plac Stefana Czarnieckiego ma wydłużony kształt. Na północy graniczy z ul. Wojska Polskiego, a w południowo-zachodnim narożniku łączy się bezpośrednio z Rynkiem Trybunalskim. Po wschodniej stronie wychodzi z niego ul. Zamkowa i ul. Farna. Skwer na środku placu Czarnieckiego jest skwer. Zieleniec został tam założony i zadrzewiony w 1887.

Plac wraz z całym Starym Miastem wpisany jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Jego układ pochodzi prawdopodobnie z okresu średniowiecza, gdy kształtowała się Starówka. W obecnej formie powstał jednak dopiero w XIX wieku, po pożarze miasta w 1819 roku.  Plac zastąpił biegnące tędy dawniejszej ul. Krótką i ul. Żydowską. By go wytyczyć,  usunięto stare zabudowania.

ZOBACZ TAKŻE: Słowackiego w Piotrkowie nosiła wiele nazw. Od XIX wieku najbardziej reprezentacyjna arteria w mieście [ZDJĘCIA]

Przy dawnym Maślnym Rynku wyrosło bogactwo Bartenbachów

Rodzina Bartenbachów bogaciła się na przełomie XIX i XX wieku. Jednym z dochodowych interesów był targ, znajdujący się przy ówczesnym placu Mikołajewskim, znanym również pod nazwą Rynku Maślanego, a dziś noszący nazwę placu Czarnieckiego. Handlowano tam przede wszystkim mięsem.

Bartenbachowie mieli nie tylko niemal całą zachodnią pierzeję Rynku Maślanego, ale też kilka innych nieruchomości w Piotrkowie. Majątek poza wynajmowaniem powierzchni na targu kupcom, dawał też dochody z własnego składu wędlin. Swoje nieruchomości rodzina wynajmowała różnym przedsiębiorcom.

ZOBACZ TAKŻE: Województwo piotrkowskie powstało 1 czerwca 1975 roku. Jego istnienie to też okres rozkwitu Piotrkowa [ZDJĘCIA]

Zabytkowy palc Czarnieckiego z zabytkową zabudową Piotrkowa

Do gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego są też wpisane  nieco młodsze kamienice pod nr 2, nr 3 oraz nr 4, jak również kamienica pod nr 5 (Wojska Polskiego 20) i pod nr 8.

Piotrkowska produkcja piwa skupiała się także w karczmach miejskich. Jedną z nich był Śródmiejski Zajazd pod Matką Boską, to dziś budynek pod adrsem Plac Czarnieckiego 7. Pochodził ze starszej zabudowy. W facjacie budynku znajdował się obraz Matki Boskiej z dzieciątkiem. Zajazd należał do Gruszkowskiego.

W 1836 r. posesję narożną i dwie sąsiednie kupili małżonkowie Andrzej i Marianna Kinn. Po śmierci Andrzeja połowę nieruchomości odziedziczyła Marianna Krochalska z domu Kinn i jej dzieci. W latach 70. XIX w. nieruchomość zostaje sprzedana żydowskim kupcom.

W końcu XIX w. należała do braci Bartenbachów. W 1897 r. przeszła w na własność Bolesława i Amalii Bartenbachów. W 1917 r. zakupili ją Josef i Gitla Perłowicz. W 1924 r. po śmierci Josefa nieruchomość pozostała w rękach wdowy i ich sześciorga dzieci. Tuż przed II wojną światową właścicielem nieruchomości był Szloma Perłowicz, a następnie Fajga Wołkowicz. W XX w. w budynku mieściły się jatki rzeźnicze. W 1918 r. przerobiono je na magazyny.

Z kolei dom narożny, pod numerem 9, murowany, piętrowy z oficyną wzniesiono prawdopodobnie w połowie XIX w. dla Fomy Życińskiego. Sąsiadował z zajazdem Pod Matką Boską.

Kamienica przy Placu Czarnieckiego 10, czyli Kamienica Grabowskich, to zabytkowa kamienica z XVIII wieku. W trakcie pożaru Piotrkowa w 1786 roku należała do nielicznych nieuszkodzonych budynków. W 1808 roku na działce znajdowały się dwa obiekty – kamienica frontowa kryta gontem oraz tylna, kryta dachówką.  W bogato zdobionej kamienicy przy pl. Czarnieckiego 10, graniczącej także z Rynkiem Trybunalskim, mieści się piotrkowski oddział PTTK.