Ulica Jarosława Dąbrowskiego w Piotrkowie przed wojną nosiła nazwę ulicy Bankowej. Nie przypadkowo, bowiem to przy tej ulicy miało siedzibę Towarzystwo Kredytowe Ziemskie w Królestwie Polskim, pierwsza polska instytucja bankowa, czyli stowarzyszenie właścicieli ziemskich Królestwa Polskiego, jakie powstało w Warszawie w 1825 roku.
Piotrkowski gmach tej instytucji został wzniesiony około roku 1896. A kamienica pod adresem Bankowa 3 pochodzi z roku 1898. Miała służyć dyrekcji Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego.
Towarzystwo kredytoowe dla ziemian
Towarzystwo Kredytowe Ziemskie zostało powołane do życia uchwałą sejmową z 13 czerwca 1825 r, jako stowarzyszenie kredytowe posiadaczy ziem w Królestwie Polskim. Jego głównym celem było udzielanie pożyczek w listach zastawnych na hipotekę dóbr prywatnych i od 1881 r. także dóbr rządowych.Towarzystwo miało swoje dyrekcje szczegółowe w miastach wojewódzkich. Terenem działalności towarzystwa w okresie zaborów było Królestwo Polskie. Natomiast po I wojnie światowej, w 1922 r. ustalono obszar działalności TKZ obejmujący województwa: warszawskie, łódzkie, kieleckie, lubelskie, białostockie, nowogródzkie, poleskie, wołyńskie oraz ziemia wileńska.
Członkami TKZ byli wszyscy właściciele dóbr obciążonych pożyczkami hipotecznymi Towarzystwa. Ostateczna likwidacja TKZ nastąpiła dopiero w 1950 r. Likwidatorem został Bank Gospodarstwa Krajowego.
Niezwykła elewacja przy Dąbrowskiego 3 i zachowane detale
Architektura budynku przy ulicy Dąbrowskiego 3, nazywanej dawniej Bankową, to między innymi ciekawa elewacja z tak zwanym boniowaniem. To specjalna faktura tynku, naśladująca mur z kamienia poprzez układ rowków. To rodzaj ozdabiania elewacji, który ma też podkreślać jej detale, wyróżniać obramowanie drzwi lub okien.Boniowaniem jest pokryty parter kamienicy przy Dąbrowskiego. Wyróżniają się w wyglądzie budynku także żeliwne odboje i balustrady balkonowe. Odboje, to elementy które służyły zabezpieczeniu narożników ścian prześwitu bramnego przed obiciem przez przejeżdżające wozy. W tej bramie to klęczące krasnoludy trzymające w dłoniach tarcze, na których wypisano datę budowy kamienicy - rok 1898.
Ciekawą dekoracją jest także głowa lwa umieszczona nad prześwitem bramy. Na drugim piętrze nad oknem z kolei jest rzeźba głowy chłopca.
Zachowały się dwuskrzydłowe wrota bramne z przeszkloną furtą, zabezpieczoną kratą. Podziały sklepienia podkreślają zwielokrotnione pilastry, a w ich kapitelach umieszczono motyw „wolego oka”.
Wewnątrz budynku na klatce schodowej zachowały się tutaj płytki tworzące kobiercowy wzór na półpiętrach klatek schodowych, jak również balustrada schodów i sztukaterie na suficie klatki schodowej.
W kamienicy znaleźć też można rzadko spotykany element z ozdobną, rozbudowaną dekoracją wieńcząca wejście do mieszkania z jego numerem.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.