Kamienica przy placu Stefana Czarnieckiego 2 w Piotrkowie. Dawniej łączyła się z sąsiednim budynkiem [ZDJĘCIA]

Obecny plac Czarnieckiego powstał w wyniku działań parcelacyjnych w 1819 roku. W swoim obecnym kształcie istnieje dopiero do pierwszej połowy XIX wieku, wcześniej był to kwartał zabudowy śródmiejskiej prawdopodobnie o konstrukcji drewnianej. W I ćwierci XIX wieku urządzono tu targowisko miejskie, powstałe w wyniku wyburzenia zabudowy mieszczańskiej.

W roku 1882 rozpoczęto w Piotrkowie Trybunalskim budowę handlowego pasażu mieszczącego 40 sklepów, nakładem Rudolfa Bartenbacha, według projektu miejskiego architekta Aleksandra Białkowskiego.

Na planie centrum Piotrkowa Trybunalskiego z roku 1846 posesja przy placu Czarnieckiego 2 składa się jeszcze z dwóch działek o całkowicie odmiennym charakterze zabudowy. W roku 1882 zachodnia pierzeja placu Czarnieckiego miała już zwarty charakter zabudowy. W tym też czasie powstała prawdopodobnie kamienica. 

Inwestycja zlokalizowana została na ówczesnym placu Nikołajewskim obecnie pl. Stefana Czarnieckiego. Wśród mieszkańców spopularyzowała się wówczas nowa, polska nazwa placu - Rynek Maślany. 

Piwnice pod kamienicą pod adresem plac Czarnieckiego 2 stanowią jedynie fragment podpiwniczenia ciągnącego się dalej pod budynkiem przy placu Czarnieckiego 1, a wejście na strych było możliwe tylko z sąsiedniej kamienicy. Ślady zamurowanych otworów w ścianach granicznych mogą sugerować, że nieruchomości przy placu Czarnieckiego 1 i 2 miały niegdyś tego samego właściciela. Obecnie w zewnętrznym wyglądzie budynków widoczny jest wyraźny podział, który nie ma odzwierciedlenia w układzie konstrukcyjnym. Budynek zbudowano na rzucie zbliżonym do trapezu.

ZOBACZ TAKŻE: "Pioma" w Piotrkowie produkowała dla górnictwa. To tu świętowano barbórkę [ZDJĘCIA]

Eklektyczna kamienica z urozmaiconą elewacją

Budynek ma urozmaiconą, eklektyczną elewację frontową. Wnętrze budynku posiada nieliczne elementy detalu architektonicznego, charakterystycznego dla zabudowy XIX wieku.

W klatce schodowej schody konstrukcji stalowej wykończone kamieniem, dwubiegowe ze spocznikami, z ozdobną żeliwną balustradą zachowaną we fragmentach.

Centralnie w fasadzie umieszczona została brama wjazdowa, umożliwiająca wjazd w głąb nieruchomości.

Elewacja frontowa jest trójkondygnacyjna na wysokim cokole, z balkonami na wyższych kondygnacjach. Na I i II piętrze zachowały się oryginalne dekoracje nad drzwiami zwane subraportami o charakterze rokokowym. Na I piętrze zachował się sufit z dekoracją sztukatorską. 

Kamienica przy Placu Czarnieckiego 2 stanowiła mienie pożydowskie, po wojnie upaństwowione. Obecny właściciel zakupił kamienicę w roku 1999. 

ZOBACZ TAKŻE: Miejskie dworki przy Krakowskim Przedmieściu w Piotrkowie. To szlacheckie siedziby z czasów Trybunału [ZDJĘCIA]

Plac Czarnieckiego w Piotrkowie 

Plac Stefana Czarnieckiego ma wydłużony kształt. Na północy graniczy z ul. Wojska Polskiego, a w południowo-zachodnim narożniku łączy się bezpośrednio z Rynkiem Trybunalskim. Po wschodniej stronie wychodzi z niego ul. Zamkowa i ul. Farna. Skwer na środku placu Czarnieckiego jest skwer. Zieleniec został tam założony i zadrzewiony w 1887.

Plac wraz z całym Starym Miastem wpisany jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Jego układ pochodzi prawdopodobnie z okresu średniowiecza, gdy kształtowała się Starówka. W obecnej formie powstał jednak dopiero w XIX wieku, po pożarze miasta w 1819 roku.  Plac zastąpił biegnące tędy dawniejszej ul. Krótką i ul. Żydowską. By go wytyczyć,  usunięto stare zabudowania.

Do rejestru zabytków są też wpisane budynki pod adresem Plac Czarnieckiego nr 7, nr 9 oraz nr 10. Do gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego są też wpisane  nieco młodsze kamienice pod nr 2, nr 3 oraz nr 4, jak również kamienica pod nr 5 (Wojska Polskiego 20) i pod nr 8.