![Kamienica przy 3 Maja 19 w Piotrkowie. Zwraca na siebie uwagę bogatą sztukaterią elewacji [ZDJĘCIA] - Zdjęcie główne](https://static.ddbelchatow.pl/galleries/dba01cb9-cc02-430f-a88d-bb495f1101e8)
Parcela przy dzisiejszej 3 Maja została wydzielona z obszaru folwarku Obrytka w 1898 r. przez geometrę Leona Piaszczyńskiego. Niezabudowany plac kupił w 1901 r. Abram, syn Zyskinda Steinberg i wybudował kamienicę czynszową z dwiema oficynami. Data ukończenia budowy na ryzalicie północnym oficyny 1903 rok. Po wojnie dobudowano oficynę poprzeczną.
Po śmierci Abrama posesję odziedziczyły jego dzieci: Szymon-Wolf, Fajga-Etla Zakrzewska, Łaja Librowicz, Zyska Frajberger, Uszer, Gitla Oberfeld, Ryfka Lichtenstein, Natan i Estera-Małka Szydłowska. Ta ostatnia spłaciła siedmioro rodzeństwa, natomiast Uszer Steinberg sprzedał swoją część 3/36 Szai-Charkielow1 Igle, a Ryfka Lichtenstein sprzedała mu swoją część 6/36 tegoż roku. Po II wojnie nieruchomością zarządzało państwo. Obecnie prywatne Zrzeszenie Właścicieli Nieruchomości.
ZOBACZ TAKŻE: "Dom Popów" w Piotrkowie. Przy Słowackiego 16 stoi od 150 lat [ZDJĘCIA]
Bogate sztukaterie elewacji frontowej
Kamienica z fasadą w zachodniej pierzei al. 3 Maja. Sąsiaduje od południa z nieco wyższą budowlą. Zajmuje prostokątną parcelę zabudowaną przy krawędziach oficynami tej samej wysokości. Budynek murowany z cegły ceramicznej, a uwagę zwracają sztukaterie elewacji frontowej.Balustrady balkonów - żeliwne ażurowe, z elementami wolutowymi pomiędzy pionowymi prętami i nowe, stalowe, z pionowych prętów.
W sieni posadzka z żółtych płytek ceramicznych. Posadzki na klatce schodowej ułożono z wzorzystych kafelków ceramicznych secesyjnych i historyzujących, balustrada schodów, sztukaterie eklektyczne na klatce schodowej i w mieszkaniach. Zachowane detale to także piece ceramiczne, dwa pachołki bramne od strony podwórza z dekoracją z wrzecionowatych liści.
ZOBACZ TAKŻE: Miejskie dworki przy Krakowskim Przedmieściu w Piotrkowie. To szlacheckie siedziby z czasów Trybunału [ZDJĘCIA]
Zespół kamienicy z oficynami składa się z budynku frontowego na rzucie prostokąta, z ryzalitem od strony podwórza, pary oficyn bocznych usytuowanych wzdłuż krawędzi działki, z ryzalitami klatek schodowych i łączącej je oficyny poprzecznej. Oficyny skomunikowane ze sobą i z budynkiem frontowym za pomocą węższych łączników.Budynek frontowy jest podpiwniczony, dwupiętrowy, kryty dachem dwuspadowym o niewielkim nachyleniu połaci. Od frontu skrajne pseudoryzality wieńczą attyki tralkowe.
Elewacja frontow asymetryczna, dwupiętrowa. Budynek ustawiono na cokole, parter boniowany rustykalnie. Wąskie gzymsy działowe. Nieco bardziej wydatny gzyms wieńczący. Na osi otwór wejściowy do sieni przejazdowej sklepiony łukiem koszowym. Okna parteru sklepione odcinkowo z lwimi maskami w kluczach.
Okna piętra prostokątne ujęte pilastrami jońskimi, które wspierają wydatne, trójkątne naczółki. W podokniach ślepe balustrady tralkowe.
ZOBACZ TAKŻE: Ponad ćwierć wiek temu Piotrków stracił status miasta wojewódzkiego. Likwidacja województwa piotrkowskiego [ZDJĘCIA]
Reprezentacyjna Aleja 3 Maja
Aleja 3 Maja w Piotrkowie Trybunalskim to jedna z tych arterii, która nosiła różne nazwy, a zmieniały się wraz z epokami i kolejnymi zmianami władzy na tym terenie. Przy obecnej alei powstawały secesyjne kamienice, a ulica była jedną z reprezentacyjnych w mieście.Aleja 3 Maja (dawniej kolejno: Aleksandra, al. Aleksandrowska, Dolna, Lindenalee, al. Lipowa, al. 3 Maja, al. Nowoprojektowana, al. Szkolna, al. Bieruta) została wytyczona około 1873 r. dla poprawienia sprawności układu komunikacyjnego Piotrkowa, w celu połączenia centrum miasta z jego południowymi rejonami, m.in. nową kolejową stacją towarową.
Otrzymała formę szerokiej alei spacerowej, wzdłuż której posadzono rzędy kasztanowców i klonów, a potem lip. Plan techniczny ulicy opracowano w 1868 roku, ale nasilenie urbanizacji ulicy nastąpiło w latach 90. XIX w. Powstała wówczas większość domów o wystawnych elewacjach i luksusowych mieszkaniach do wynajęcia.
Na początku wieku XX powstało tu kilka budynków użyteczności publicznej min. Dom Stowarzyszenia wzajemnej Pomocy Rzemieślników i Handlujących miasta Piotrkowa (1911 r.), budynek Izby Skarbowej i Kasy Gubernialnej (1913 r).
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.