![Budynek kolejowy przy ulicy POW w Piotrkowie. Dawne budynku biurowe uratowali przed likwidacją prywatni przedsiębiorcy [ZDJĘCIA] - Zdjęcie główne](https://static.ddbelchatow.pl/galleries/3edd5bbb-4fb8-4b4f-aeeb-c71a58ac8889)
Położony przy ulicy POW w Piotrkowie budynek sąsiaduje z zespołem historycznych zabudowań stacyjnych, gdzie istniały magazyny, budynki mieszkalne, dawna parowozownia.
Dokładna data wybudowania obiektu, prawdopodobnie jako pomocniczego budynku biurowego z pomieszczeniami dla służb kolejowych nie jest znana. Prawdopodobnie powstał po 1869 roku, kiedy przystąpiono do rozbudowy piotrkowskiej stacji na znaczną skalę.
ZOBACZ TAKŻE: "Pioma" w Piotrkowie produkowała dla górnictwa. To tu świętowano barbórkę [ZDJĘCIA]
Znaleźli się chętni by obiekt uratować
Budynek w XX wieku był kilkukrotnie przebudowywany. Między innymi przed 1972 r. budynek przedłużono o jedno przęsło w kierunku północnym i dobudowano przybudówkę. Z kolei w 1985 roku budynek pomalowano a dobudówkę rozbudowano na całą szerokość elewacji szczytowej.W latach 80. XX wieku zapadła decyzja od jego likwidacji. W latach 1988-90 z powodu złego stanu technicznego budynku stopniowo wyprowadzały się z niego służby kolejowe.
W roku 1991 znaleźli się chętni by obiekt uratować. Budynek został wyremontowany przez zainteresowane podmioty gospodarcze i adaptowany na lokale handlowe. Całkowicie przebudowana została elewacja wschodnia i wnętrza. Obecnie obiekt użytkowany jest przez osoby fizyczne i firmy na podstawie umów najmu ze PKP.
Budynek położony przy ul. Polskiej Organizacji Wojskowej jest niepodpiwniczony, jednokondygnacyjny typu koszarowego, kryty dwuspadowym dachem o małym kącie nachylenia. W stanie zbliżonym do pierwotnego zachowane zostały elewacje południowa i zachodnia.
ZOBACZ TAKŻE: Komin fabryczny przy Sulejowskiej w Piotrkowie. Tyle zostało ze świetności przemysłowego kompleksu [ZDJĘCIA]
Dworzec kolejowy w Piotrkowie
Stosownie do znaczenia administracyjno-gospodarczego miasta gubernialnego oraz roli Piotrkowa jako stacji odstępowej, na linii warszawsko-wiedeńskiej ,w połowie XIX wieku wzniesiono okazały - jak na ówczesne warunki - budynek dworcowy, mieszczący poczekalnie klas I-IV, kasę biletową, ekspedycje bagażu, pocztę, posterunek telegraficzny, restauracje, pomieszczenia biurowe i na piętrze mieszkania służbowe.Obiekt był własnością państwowych kolei cesarstwa rosyjskiego, a w roku 1857 przeszedł na własność spółki akcyjnej, prywatnego Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko - Wiedeńskiej. W roku 1869 przystąpiono do rozbudowy dworca, dobudowując w latach 1872-73 od strony północnej poczekalnię I klasy i modernizując pozostałe wnętrza.
W latach 80. XIX wieku nastąpił kolejny remont, po którym prawdopodobnie dworzec uzyskał obecny wygląd elewacji i dachu. W latach 1893-94 wy budowano wiatę peronową. W roku 1898 Towarzystwo DZWW przeszło pod nadzór rządu cesarstwa rosyjskiego, a w 1912 r. zostało upaństwowione.
Obiekt typowy dla dużych stacji klasy I po rozbudowie, w obecnym kształcie charakterem zbliżony do architektury kolejowej niemieckiej z początku lat 60. XIX wieku.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.