Nieruchomość znajdowała się przy ul. Rwańskiej 7 w Piotrkowie. To kwartał zabudowy ograniczonym ulicami: placem Czarnieckiego, ul. Wojska Polskiego oraz ul. Rwańską na terenie Starego Miasta.
Kamienica powstała przed połową XIX wieku. Świadczy о tym pierwszy zapis w księdze hipotecznej pochodzący z roku 1844, według którego w tym miejscu stał już dom mieszkalny, piętrowy, kryty dachówką holenderką o wymiarach: długość - 38 i 34 łokci od frontu, od podwórka 33 i 4 łokci, szerokość 24 i łokci. Kamienica pojawia się również na planie centrum Piotrkowa z roku 1831. Pierwotny budynek rozbudowano о jedno piętro na przełomie XIX/XX wieku. W roku 1917 kamienica opisywana była jako dom dwupiętrowy z przybudówką kryty blachą. W XXI wieku została wyburzona.
Została wybudowana na działce wspólnej dla trzech kamienic. W roku 1844 nieruchomość wraz z kamienicą od strony pl. Czarnieckiego zakupiła od ks.kanonika Pawła Świątkowskiego Franciszka z Rogalskich Świątkowska za sumę 53.000 rubli srebrnych. Po śmierci Świątkowskiej w roku 1855 nieruchomość nabył Ludwik Świątkowski, a następnie Stanisław Świątkowski.
Od roku 1865 właścicielem kamienicy był Dymitr Ilkowicz, major wojsk carsko-rosyjskich, a następnie Klara z Roszkowskich Głębocka, a po jej śmierci spadek odziedziczyła Aleksandra Głębocka Dykman.
Kolejnym właścicielem, wymienianym w księdze hipotecznej, od roku 1880 był Wolf Lewiński. W roku 1917 od Lewińskiego za sumę 43.000 rubli srebrnych nieruchomość wraz z dwoma pozostałymi kamienicami nabyli: Luzer i Ruchla małżonkowie Szchönfeld oraz Chil-Hersz i Hena-Rachel małżonkowie Działowscy.
Nieruchomości wielokrotnie wystawiano na licytację z powodu zadłużenia wysoką pożyczką Piotrkowskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego. Po wojnie nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa, a następnie miasta.
Budynek był bezstylowy. Kamienica sąsiadowała od północy z piętrową kamienica mieszkalną Rwańska 9, od południa z piętrową kamienicą mieszkalną Rwańska 5. Budynek murowany z cegły ceramicznej.
ZOBACZ TAKŻE: "Pioma" w Piotrkowie produkowała dla górnictwa. To tu świętowano barbórkę [ZDJĘCIA]
Ulica Rwańska w Piotrkowie
Ulica Rwańska miała dawniej także nazwę Luterańska. Zawdzięczała ją charakterystycznej bryle kościoła ewangelicko - augsburskiego. Charakterystyczny budynek przy tej ulicy to także stary areszt śledczy w Piotrkowie.Ulica Rwańska łączy północno-zachodni narożnik Rynku Trybunalskiego z ulicą Wojska Polskiego. Ma długość około 115 metrów. Rwańska należy do najstarszych ulic w Piotrkowie. Układ urbanistyczny i rozplanowanie ulic Starego Miasta ukształtowały się pod koniec XIII wieku. Natomiast osadnictwo w okolicach ulicy Rwańskiej istniało już prawdopodobnie wcześniej.
W 1674 roku pijarzy, którzy przybyli do Piotrkowa, osiedli w kamieniczce przy ul. Rwańskiej, otrzymanej od Stanisława Jaxa Bykowskiego, i założyli w niej kaplicę i szkołę. W latach 1689–1718 wybudowali kościół. Z czasem zabudowali obiektami klasztornymi cały kwartał między dzisiejszymi ulicami Rycerską, Wojska Polskiego i Rwańską.
ZOBACZ TAKŻE: Komin fabryczny przy Sulejowskiej w Piotrkowie. Tyle zostało ze świetności przemysłowego kompleksu [ZDJĘCIA]
Ulica Rwańska z jej zabytkami
Ulica wraz z całym układem urbanistycznym Starego Miasta wpisana jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.Do rejestru zabytków są też wpisane budynki pod adresem Rwańska nr 1/Rynek Trybunalski 3 – kamienica, 1. poł. XVIII w., XX w. pod nr 2 (Sieradzka 1) – dom, XVII, XVIII w., nr 4 – dom, 1. poł. XIX w. oraz nr 6: plebania ewangelicka z pocz. XIX w. oraz kościół ewangelicko-augsburski, jak również dawny klasztor pijarów i dawny areszt.
Do gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego, oprócz obiektów z rejestru zabytków, są też wpisane budynki pod adresem: Rwańska nr 5 – kamienica oraz kamienica nr 9 (Wojska Polskiego/Plac Czarnieckiego 4) oraz nr 8 – dawny budynek więzienny, obecnie obiekt handlowo-usługowy i biurowy.
Komentarze (0)