Zabytkowa wiata peronowa, to charakterystyczna część architektury dworca kolejowego w Piotrkowie. Powstała z potrzeby. W związku ze zwiększeniem ruchu pasażerskiego oraz koniecznością podniesienia standardu obsługi podróżnych, w latach 1893-94 peron przydworcowy nakryty został drewnianą wiatą dla ochrony pasażerów przed opadami.
W czasie pożaru dworca w wyniku działań wojennych 1914 roku wiata uległa niewielkim uszkodzeniom. Do dnia dzisiejszego zachowana jest jednak w pierwotnym kształcie. Zlikwidowano jedynie płaskie przeszklenie połaci dachu.
ZOBACZ TAKŻE: "Pioma" w Piotrkowie produkowała dla górnictwa. To tu świętowano barbórkę [ZDJĘCIA]
Wiata wsparta na korynckich kolumnach
Wiata przylega do zachodniej elewacji dworca i nakrywa część peronu 1 na długości 130 m, wystając 19 m na północ i 26 m na południe poza obrys dworca.Wsparta na odlewanych żeliwnych kolumnach z kanałem wewnątrz z mocowanymi na śruby dzielonymi, czteroczęściowymi głowicami, a na odcinku przylegającym do budynku dworca na drewnianych służkach zamocowanych w licu ściany.
Dźwigary podłużne drewniane w kształcie kratownicy - słupki i teżniki zamocowane w pasie dolnym i górnym na wpust i stalowe kotwy. Więźba dachu drewniana jednowieszarowa, dach dwuspadowy z dodatkowym okapem nad krawędzią peronu, wspartym na zastrzałach połączonych z końcami belek głównych.
Wiata ma 33 przęsła o rozpiętości dźwigarów między kolumnami 5.05 m i długości od 2,6 do 3,97 m. Po osiem skrajnych dźwigarów poprzecznych wsparte na 2 kolumnach każdy, 18 dźwigarów środkowych wspartych jednym końcem na murze budynku dworca.
Kolumny o głowicach korynckich, żłobkowane, o wysokiej, ośmiokątnej bazie; przęsła o 3 do 5 kwadratowych polach tężnikowych między kolumnami, w zależności od rozstawu kolumn, określonego przez odległość filarów między okiennych dworca.
Wszystkie elementy więźby fazowane, końce krokwi i belek głównych ozdobnie wycinane. Połączenia wzmocnione stalowymi kotwami o dekoracyjnych zakończeniach, wieszary ozdobnie zakończone gałkami. Służki drewniane żłobkowane wsparte na modylionach.
Prawdopodobnie w czasie odbudowy po 1915 roku zlikwidowano przeszklenie połaci dachu, rozciągające się w postaci dwóch pasów na długości budynku dworca.
Spółka PKP PLK przeprowadziła generalny remont zabytkowej wiaty w 2017 roku. Inwestycja była prowadzona pod nadzorem konserwatora zabytków. Zdemontowane żeliwne podpory zostały oczyszczone i zabezpieczone antykorozyjnie. Koszt przebudowy wiaty i peronu nr 1 to prawie 4,5 mln zł.
ZOBACZ TAKŻE: Komin fabryczny przy Sulejowskiej w Piotrkowie. Tyle zostało ze świetności przemysłowego kompleksu [ZDJĘCIA]
Dworzec kolejowy w Piotrkowie
Stosownie do znaczenia administracyjno-gospodarczego miasta gubernialnego oraz roli Piotrkowa jako stacji odstępowej, na linii Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej w połowie XIX wieku wzniesiono okazały - jak na ówczesne warunki - budynek dworcowy. Mieścił poczekalnie klas I-IV, kasę biletową, ekspedycje bagażu, pocztę, posterunek telegraficzny, restauracje, pomieszczenia biurowe i na piętrze mieszkania służbowe.Obiekt był własnością państwowych kolei cesarstwa rosyjskiego, w roku 1857 przeszedł na własność spółki akcyjnej, prywatnego Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko - Wiedeńskiej.
W roku 1869 przystąpiono do rozbudowy dworca, dobudowując w latach 1872-73 od strony północnej poczekalnię I klasy i modernizując pozostałe wnętrza.
W latach 80. XIX wieku nastąpił kolejny remont, po którym prawdopodobnie dworzec uzyskał obecny wygląd elewacji i dachu. W latach 1893-94 wy budowano wiatę peronową.
Obiekt typowy dla dużych stacji klasy I po rozbudowie, w obecnym kształcie charakterem zbliżony do architektury kolejowej niemieckiej początek lat 60. XIX wieku.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.