Piotrkowska wąskotorówka. Zostały po niej tylko wspomnienia i stare zdjęcia [FOTO]

Piotrkowska wąskotorówka, czyli Droga Żelazna Wąskotorowa Piotrków – Sulejów funkcjonowała przez blisko 90 lat. Wybudowana w roku 1902 przetrwała do lat 90. XX wieku. Linia licząca 20 kilometrów została wybudowana, by przewozić towary. Ostatnie lata jej istnienia to próby przywrócenia ruchu turystycznego. W ostatnim okresie funkcjonowania Piotrkowska Kolej Dojazdowa znajdowała się pod zarządem Towarzystwa Przyjaciół Kolejki Wąskotorowej Piotrków-Sulejów. Historia piotrkowskiej wąskotorówki została opisana w książce "Kolej wąskotorowa Piotrków Sulejów" autorstwa Krzysztofa Hermana.  
   
Linię wąskotorową z Piotrkowa do Sulejowa wybudowano na początku XX wieku, a oddano do użytku w roku 1902. Służyła przede wszystkim do przewozu wapna z Sulejowa. Linia kolejowa miała wspomóc transport wapna i innych materiałów do Piotrkowa, skąd koleją warszawsko - wiedeńską mogły trafić do innych miejscowości. Decyzja o budowie zapadła głównie ze względu na fatalny stan szosy sulejowskiej, która już wówczas nie nadawała się do obciążenia dużymi transportami towarowymi. Wąskotorówka na trasie Sulejów - Piotrków przewoziła także pasażerów.

Tabor w pierwszych latach stanowiły parowozy z fabryki Borsiga oraz parowóz Kraussa. Do tego 38 wagonów towarowych i 6 pasażerskich. Po drugiej wojnie zastąpiły stare lokomotywy parowozy Px48-1796 oraz Px29 czy Txb4. Później pojawiły się lokomotywy spalinowe Lxd2.

Pierwsze plany budowy kolei wąskotorowej z Piotrkowa do Sulejowa powstały w 1895 roku. Hrabia Stanisław Józef Psarski, który był głównym inicjatorem powstania kolei, otrzymał zezwolenie na jej budowę w 1896 roku. Projekt zatwierdzono na przełomie roku 1898 i 1899. Pierwszy pociąg relacji Piotrków – Przygłów ruszył 5 października 1902 roku, a pierwszy przejazd na pełnej trasie wąskotorówki odbył się 16 listopada.

Koleją sulejowską w latach 1902–1929 zarządzało Towarzystwo Drogi Żelaznej Podjazdowej Piotrków – Sulejów, a w latach 1929–1948 Towarzystwo Łódzkich Elektrycznych Kolei Dojazdowych. Wąskotorówka po drugiej wojnie światowej została znacjonalizowana i w 1948 roku włączona do PKP.

Kolejka została zniszczona zarówno podczas działań pierwszej, jak i drugiej wojny światowej. W 1945 roku Niemcy wysadzili most na Pilicy. Nigdy go nie odbudowano, a trasę skrócono do przystanku Kępki. Wąskotorówka nadal służyła do przewozu wapna, a około roku 1956 otwarto bocznicę ze stacji Sulejów do Zakładów Przemysłu Wapienniczego w Podkurnędzu.

Rucha pasażerski na trasie Piotrków - Sulejów prowadzony był aż do lat 80. XX wieku. Ostatni kurs odjechał ze stacji Piotrków Trybunalski Wąskotorowy 30 września 1986 roku o godz. 14.30. Ruch towarowy zawieszono natomiast w roku 1990.  

W 1990 zawiązało się Towarzystwo Przyjaciół Kolejki Wąskotorowej Piotrków – Sulejów, które miało uratować ją przed likwidacją. Dzięki niemu w roku 1994 zespół stacji Piotrków Trybunalski Wąskotorowy znalazł się w rejestrze zabytków, a do końca lat 90. przywrócono przejezdność linii do przystanku Bugaj Piotrkowski i uruchomiono przejazdy specjalne – regularne przewozy turystyczne podczas wakacji. W latach 2005–2007 rozebrano torowisko w granicach Piotrkowa Trybunalskiego ze względu na przebudowę drogi krajowej nr 12.

Stacje kolejki wąskotorowej Piotrków - Sulejów:

• Piotrków Trybunalski Wąskotorowy,
• Milejówka,
• Starostwo,
• Bugaj Piotrkowski,
• Uszczyn,
• Przygłów,
• Polanka,
• Sulejów,
• Sulejów Pilica,
• Sulejów Klasztor,
• Sulejów Tartak.