![Browar Spahna w Piotrkowie. Zostały po nim zabytkowe budynki [ZDJĘCIA] - Zdjęcie główne](https://static.kutno.net.pl/galleries/be5dcbf6-5e0d-48a0-b2f1-c6adb2ec9c77)
Śladem po istnieniu browaru Spahna są zabudowania przy ulicy Wojska Polskiego w Piotrkowie. Pozostałości to charakterystyczna wieżyczka suszarnicza z wiatromierzem na głównym budynku dawnego browaru. Działał przy ulicy Bykowskiej 41/43, obecnie Wojska Polskiego.
Bracia Andrzej i Ksawery Franciszek Spahn powiększyli teren dawnego dominikańskiego browaru o budynek teatru, słynny Teatr Spahna i okazałą, dwupiętrową kamienicę mieszkalną. Budynki powstały według projektu Ignacego Markiewicza.
Browar Spahnów jednorazowo było w stanie przerobić 5000 litrów (średnio 250 wiader) zacieru piwnego. Przedsiębiorstwo Spanów każdorazowo opłacało akcyzę na 3 warki, tj. 15000 litrów zacieru, czyli 750 wiader.
Po kasacji zakonu dominikanów w 1866 roku Franciszek Ksawery Spahn i Andrzej Spahn zakupili działkę z browarem za kwotę 11700 rubli. W 1886 roku Spahnowie wydzierżawili browar Juliuszowi Abrahamsonowi, który prowadził w ich imieniu przedsiębiorstwo do 1908 roku, czyli do momentu przejęcia go przez Franciszka Braulińskiego. Został współudziałowcem browaru jako mąż Janiny, córka Franciszka Ksawerego Spahna.
Borwar przyjęty przez Franciszka Braulińskiego
Franciszek Brauliński po przejęciu browaru w 1908 roku skupił się tylko na produkcji piwa. 29 kwietnia 1910 roku spłonął teatr Spahnów i częściowo browar. Spłonął m.in. składowany chmiel i część zabudowań. Pożar wymusił na właścicielu modernizację zakładu. Wzniesiono suszarnię chmielu i warzelnię. Obiekty te zachowały się do dziś i mają statut zabytków. Dobudowano charakterystyczną wieżę suszarniczą z wiatromierzem.Browar Spahnów i Braulińskiego zatrudniał wysokiej klasy specjalistów. Od 1890 roku głównym piwowarem w browarze był Romuald Tenszert, od 1892 - Zalewski, od 1894 - Leonard Stupka, od 1895 - Borys Kantor, od 1901 - Otto Brenek. Browar Franciszka Braulińskiego na targach piwnych w 1907 (Londyn) i w 1909 roku (Częstochowa) zdobył złote medale.
Brauliński zmarł na zawał serca w Piotrkowie w 1945 roku po tym, jak wojska radzieckie skonfiskowały urządzenia browaru.
Browar w czsach powojennych. Samodzielnie przetrwał do lat 70 XX wieku
Po śmierci Franciszka Braulińskiego w 1945 roku, przez rok przedsiębiorstwo prowadziła jego żona Janina Józefa. Od 1947 roku do 1970 browarem zarządzała Hanna Małgorzata Ditrych - córka Franciszka i Janiny Braulińskich (1906-1985).Zakład zmienił nazwę na „Browar Brauliński w Piotrkowie Trybunalskim, właścicielka H.Ditrychowa”. W 1951 roku, w wyniku „ustawy o nacjonalizacji przemysłu", browar objął Centralny Zarząd Przemysłu Fermentacyjnego w Warszawie, ten zaś zlecił Łódzkim Zakładom Piwowarsko - Słodowniczym objęcie opieki nad fabryką piwa.
W 1958 roku władze nakazały przekazanie piotrkowskiego browaru na własność państwa w zarząd Piotrkowskiemu Miejskiemu Przedsiębiorstwu Przemysłu Terenowego. W zakładzie zatrudniony był na stanowisku starszego ekonomisty mąż Hanny Ditrych - Zygmunt Ditrych. Mimo usilnych starań reprywatyzacyjnych i próby ratowania produkcji w zakładzie, w 1971 roku władze PMPPT uznały przedsiębiorstwo za nierentowne i przekazały je pod zarząd Łódzkich Zakładów Piwowarskich.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.