Najniższa krajowa 2025 - ile na rękę? "O jednej rzeczy nikt nie mówi"

Najniższa krajowa w 2025 rok - ile na rękę, a ile brutto

Od 1 stycznia 2025 roku minimalna płaca brutto w Polsce wynosi 4666 zł, co przekłada się na 3510,92 zł netto, czyli kwotę otrzymywaną „na rękę”. Podwyżka ta obejmuje około 3,2 miliona osób, zgodnie z rządowymi szacunkami. Minimalna stawka godzinowa wzrosła do 30,50 zł brutto, co ma szczególne znaczenie dla osób zatrudnionych na umowach cywilnoprawnych.

Co oznacza wzrost płacy minimalnej dla pracowników?

Nowe regulacje przynoszą pracownikom na minimalnym wynagrodzeniu dodatkowe 249,39 zł netto miesięcznie, co daje blisko 3 tysiące złotych rocznie więcej. Jednak rzeczywista kwota netto zależy od wielu czynników, takich jak ulga dla młodych, wyższe koszty uzyskania przychodu czy uczestnictwo w PPK.

Jak obliczana jest płaca minimalna?

Płaca minimalna obejmuje całkowity dochód za pracę, co oznacza, że w jej skład wchodzą różne składniki wynagrodzenia, z wyłączeniem m.in.:

• dodatku za staż pracy,
• wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych,
• odpraw emerytalnych,
• dodatków za pracę w nocy.

W przypadku pracy w niepełnym wymiarze etatu płaca minimalna jest obliczana proporcjonalnie do liczby przepracowanych godzin.

Minimalne wynagrodzenie a średnia płaca

Zgodnie z prognozami, średnie wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2025 roku ma wynieść 8673 zł brutto, co oznacza, że płaca minimalna stanowi 53,8% tej kwoty. To pokazuje, jak blisko połowy przeciętnej pensji wynosi obecnie najniższe wynagrodzenie.

Koszty dla pracodawców

Podwyżka płacy minimalnej wiąże się z wyższymi kosztami zatrudnienia. Małe i średnie firmy poniosą dodatkowe wydatki w wysokości 11,8 mld zł rocznie, podczas gdy w dużych firmach koszty wzrosną o 3,15 mld zł.

Eksperci: "O jednej rzeczy nikt nie mówi"

Podwyżka płacy minimalnej, choć korzystna dla pracowników, niesie za sobą również negatywne skutki, o których rzadko się wspomina. Eksperci zwracają uwagę, że wyższe wynagrodzenia zwiększają koszty prowadzenia działalności, szczególnie dla małych i średnich firm. To może prowadzić do redukcji zatrudnienia, gdy przedsiębiorstwa, aby zrównoważyć wydatki, zmuszone będą ograniczać liczbę pracowników. Część firm przeniesie dodatkowe koszty na klientów, co może wpłynąć na wzrost cen i inflację. Wysokie koszty pracy mogą także zniechęcać do inwestycji lub skłaniać do przechodzenia w szarą strefę, gdzie zatrudnienie odbywa się poza systemem podatkowym. W końcu nierówności regionalne również mogą się pogłębiać – tam, gdzie koszty życia są niższe, przedsiębiorcy odczują większe obciążenie, co dodatkowo zwiększy różnice gospodarcze między regionami.