Park jurajski w środku Polski. Nie trzeba jechać daleko, by obcować z dziką przyrodą. To niezwykłe bogactwo jest w naszym województwie [ZDJĘCIA]

Dzika przyroda, leśne źródełka, jurajskie jaskinie, rzeczne przełomy i malowniczy krajobraz czeka na turystów szukających spokoju i gotowych na wędrówki wzdłuż meandrów. Oferuje to park krajobrazowy w niezwykłym zakolu rzeki Warty.

Załęczański Park Krajobrazowy leży na południu województwa łódzkiego. Dotrzeć tam można w nieco ponad 90 minut, a widoki i napotykane ciekawostki wynagradzają wysiłek. Park obejmuje tak zwany Łuk Załęczański oraz przełomy Warty przez Wyżynę Wieluńską – Działoszyński i Krzeczowski.

Załęczański Park Krajobrazowy na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej powstał w 1978 roku. Jego powierzchnia to ponad 14 tysięcy hektarów, a strefa ochronna to niemal drugie tyle. Park leży na terenie województwa łódzkiego, a nieznacznie tylko zahacza o teren województw opolskiego i śląskiego. 

Park chroni jurajski krajobraz Wyżyny Wieluńskiej. Geograficznie jest to teren Jury Krakowsko - Częstochowsko - Wieluńskiej. Zaledwie 3 porc. powierzchni parku to tak zwane tereny osadnicze. Resztę objęła w posiadanie przyroda. Oczekiwać tu można krasowych lejów, jaskiń i suchych dolin.

Park jurajski w środku Polski

Przepływa przez park około czterdziestokilometrowym łukiem. Po drodze rzeźbi w skalistym podłożu głębokie przełomy. Jest tu zarówno urozmaicony krajobraz wapiennych wzgórz, jak i pasma morenowe wzniesień zlodowacenia środkowopolskiego. 

Dolina Warty jedynie w niewielkim stopniu nosi ślady ludzkiej gospodarki, natomiast koryto rzeki jest całkowicie naturalne, dzikie. W parku znajduje się Żabi Staw, Granatowe Źródła oraz przełomy rzeki Warty. 

Można tu znaleźć ślady po licznych kamieniołomach. Powstały podczas wydobywania kamienia wapiennego do wypału w prymitywnych piecach. Wiele takich „wapienników” pozostało do dziś jako atrakcja turystyczna, a zarazem charakterystyczny element krajobrazu. 

W kamieniołomach widoczne są głębokie przekroje geologiczne górnojurajskich wapieni, kopalne zjawiska krasowe oraz skamieniałości zwierząt morskich, głównie amonitów, gąbek, małży, belemnitów i jeżowców, z których szczątków powstała cała skalista jurajska płyta. 

Wapienne góry, jurajskie jaskinie, krasowe źródła

Na Górze Zelce znajduje się wiele jaskiń, z których najgłębsze mają po 17 metrów, a długość korytarzy to od kilkunastu do 110 metrów. Jaskinia Za kratą jest trzypoziomowa, a w Stalagmitowej korytarze ciągną się na ponad sto metrów.

Na Górze Draby znajduje się Jaskinia Ewy o długości korytarzy 40 m, głębokość 8 m.

Najdłuższe jaskinie z kolei są na Krzemiennej Górze: Szachownica I, której długość korytarzy to 600 m i Szachownica II  - długość korytarzy 200 m.

„Granatowe Źródła” to jedyny przykład pulsujących, terasowych źródeł krasowych na Jurze Polskiej. Część wody bije tu ze skalnej szczeliny na brzegu, a część na dnie zbiornika, którym jest starorzecze Warty.

Ujście „Suchej Strugi” to miejsce, gdzie strumień Suchej Strugi wpada do Warty w formie wywierzyska krasowego. Znajduje się w pobliżu wsi Lisowice.

„Żabi Staw” to wysoko zawieszony nad dnem doliny rzeki Warty zbiornik wody stojącej z liczną populacją podlegających ścisłej ochronie grzybieni północnych. 

Dzika i rzadka przyroda

Znaczną część powierzchni parku zajmują lasy. Najcenniejsze, niewielkie płaty lasów o naturalnym charakterze, występują poza doliną Warty: kwaśna dąbrowa trzcinnikowa w uroczyskach Ruda i Mierzyce, wyżynny jodłowy bór mieszany w uroczysku Kluski i kwaśna buczyna w południowo-zachodniej części parku.

Siedlisko mają tu na przykład salamandra plamista, chomik europejski, a także kilkanaście gatunków nietoperzy. Bytują głownie w jaskiniach między innymi nocek duży, nocek rudy, gacek brunatny, mopek zachodni, nocek wąsatek.