Top 10 zabytków w Piotrkowie Trybunalskim. Co zwiedzać, jakie atrakcje turystyczne kryje miasto? [ZDJĘCIA]

Najbardziej znane i najciekawsze zabytki Piotrkowa znajdują się głównie na Starym Mieście, ale część z nich to budowle reprezentacyjne w obecnym centrum miasta

10. Kościół i klasztor ojców Bernardynów w Piotrkowie Trybunalskim to jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych w mieście. Wzniesiony w XVII wieku zespół obwiedziony jest murem, a na dziedziniec prowadzi barokowa brama. 
Kościół bernardynów wraz z klasztorem tworzą zespół o spójnym artystycznie charakterze i mimo licznych przebudów, jest przykładem wczesnobarokowego zespołu klasztornego, z zachowanym barokowym i rokokowym wyposażeniem. Zespół budowli zajął miejsce na wzniesieniu zwanym "Łysą Górą". Obecnie to centrum miasta pomiędzy ulicami Gabriela Narutowicza i Juliusza Słowackiego.
Klasztor bernardynów w Piotrkowie Trybunalskim ufundowali bracia Florian, Wawrzyniec i Stanisław Starczewscy, działający za namową starszego brata Leonarda, ówczesnego prowincjała bernardynów. Na nabytych przez Floriana działkach na Sieradzkim Przedmieściu w latach 1624-1625 zbudowano drewniany kościół i klasztor, a w 1632 r. rozpoczęto wznoszenie budynków murowanych. Kościół konsekrowano w 1642 r., w rok później ukończono budowę klasztoru.

9. Cerkiew w Piotrkowie zbudowana została w 1atach 1844-48 według projektu warszawskiego architekta Andrzeja Gołońskiego na terenie dawnego cmentarza grecko-unickiego jako kaplica cmentarna pw. Wszystkich Świętych. Niewielki obiekt na planie krzyża greckiego o równych ramionach wzniesiono za 13.961 rubli. 
Gdy Piotrków stał się stolicą guberni w latach 1868-70 cerkiew rozbudowano według projektu Ignacego Markiewicza, ówczesnego budowniczego piotrkowskiego oraz adaptowana dla potrzeb obrządku prawosławnego. Obecny wygląd świątyni przypisuje się także petersburskiemu architektowi Iwanowi Wasilewiczowi Sztremowi.
Cerkiew po przebudowie straciła grecki charakter. Dobudowano dwie boczne absydy i przedłużono część ołtarzową, a także dobudowano budynkowi wieżę. Obecny budynek posiada charakter eklektyczny na planie krzyża łacińskiego. Wystrój ma charakter neobizantyjski, nawiązujący do tradycji pięciogłowia i moskiewskiej architektury wieżowej XVII w. Koszt prac wyniósł 32.000 rubli.

8. "U Panien" w Piotrkowie, czyli w murach Matki Bożej Śnieżnej patronki Kościoła Akademickiego Panien Dominikanek. To  barokowa budowla, która wpisuje się w miejski krajobraz Piotrkowa od kilkuset lat. Klasztor został wzniesiony w latach 1627-1673 z fundacji Katarzyny Warszyckiej. Został dobudowany do murów obronnych i w takim charakterystycznym kształcie przetrwał do dziś.
Piotrkowski klasztor sióstr Dominikanek to kompleks na który składa się budynek klasztoru oraz kościół p.w. Matki Bożej Śnieżnej. Został wybudowany w XVII wieku w stylu barokowym. Budowla służyła nie tylko klasztorowi, ale w jej murach mieściło się pod koniec XIX wieku także rządowe gimnazjum żeńskie. Obecnie to miejsce, w którym funkcjonuje Centrum idei "Ku Demokracji". Działa także Parafia Kościół Akademicki Panien Dominikanek p.w. Matki Bożej Śnieżnej w Piotrkowie.
Klasztor dominikanek powstał dzięki Katarzynie z Rokszyc Warszyckiej, podkomorzynie sieradzkiej. Przeznaczyła fundusze na sprowadzenie zakonnic w roku 1608, ale dominikanki przybyły do Piotrkowa z Sochaczewa w roku 1626. Było to siedem mniszek Zakonu Kaznodziejskiego. Przewodziła im przeorysza Beata Lelewska.

7. Fara, czyli kościół św. Jakuba w Piotrkowie, to najstarsza budowla sakralna w mieście. Parafię założono tu około roku 1300. Murowany kościół powstał w czasach króla Kazimierza Wielkiego. Gotycka świątynia to świadek 800 lat historii miasta.
Przez trzysta lat Fara była jedną z najważniejszych świątyń Rzeczpospolitej. Stała się miejscem synodów i innych zjazdów duchowieństwa i możnowładców z całego kraju. Pełniła też ważną rolę podczas gdy Piotrków stał się siedzibą Trybunału Koronnego. Pochodzący z XV wieku kościół, jest cennym przykładem gotyckiej architektury sakralnej z późniejszymi elementami renesansowymi i barokowymi.
Parafia św. Jakuba pierwotnie korzystała z drewnianego kościoła, a dopiero w XIV wieku powstała murowana świątynia, wzniesiona z fundacji króla Kazimierza III Wielkiego. Budowana była do ok. 1400 r. Stąd w większości elementów zachowały się gotyckie wpływy. Z okresu średniowiecza do dziś zachowała się nawa główna z kruchtą i wieżą. Nawa zachowała swoją wysokość, choć w miejsce pierwotnego drewnianego stropu wzniesiono nowe sklepienia. 
Fara od początku istnienia pełniła ważną rolę w państwie Polskim. W 1435 roku do Piotrkowa zwołano zjazd duchowieństwa pod przewodnictwem biskupa Zbigniewa Oleśnickiego. W 1438 r. po raz pierwszy zwołano w Piotrkowie również sejm. Kościół farny gościł najważniejszych dostojników kościelnych ale i świeckich. W 1456 roku odbył się pierwszy w Piotrkowie Trybunalskim synod pod przewodnictwem arcybiskupa Wojciecha Wężyka. Ostatni synod piotrkowski odbył się 22 maja 1628 roku, a zwołał go prymas Jan Wężyk. 

6. Hala targowa w Piotrkowie Trybunalskim, to obiekt, który ma już niemal sto lat. Wybudowana na kredyt przez amerykańskiego inwestora wpisuje się w piotrkowski krajobraz od 1925 roku. To pierwsza piotrkowska galeria handlowa.
Hala wybudowana została przez amerykańską Spółkę Ulen & Company w latach 1925-1927. Obiekt ul. Henryka Sienkiewicza powstał na kredyt i kosztował miasto około 1,7 mln dolarów. Kurs wynosił wówczas 8,9 zł za dolara.  To tak zwana pożyczka ulenowska, jakiej udzielała firma Ulen & Company polskim miastom na rozwój infrastruktury.
Była jedną z największych piotrkowskich inwestycji okresu międzywojennego. Od początku jej istnienia uważano, że budowla jest zbyt duża jak na potrzeby Piotrkowa. Budowano ją bowiem z rozmachem. Powstał trzykondygnacyjny obiekt handlowo-usługowo-magazynowy o powierzchni 6 tys. mkw. Miało się tam mieścić 40 sklepów i jatek mięsnych, 160 stoisk i straganów, 16 basenów rybnych. W podziemiach zaprojektowano magazyny, wytwórnię lodu oraz restaurację.
Halę wzniesiono na planie prostokąta 70 na 70 metrów. Budowla została wzniesiona na gruntach tak zwanej Tomicczyzny, czyli folwarku Tomickich, jaki istniał w tym miejscu w XVIII i XIX wieku.
Zaprojektował halę ją nie byle kto, bo sam Władysław Horodecki. Polski architekt, przedstawiciel modernizmu. Według jego projektu powstało wiele budowli w Kijowie, ale także łaźnia miejska w Zgierzu z 1926 r., wieża ciśnień w Piotrkowie Trybunalskim z 1927 r., kasyno w Otwocku z 1927 r. oraz pałac szacha w Teheranie, wybudowany ok. 1930 r. i dworzec kolejowy w Teheranie, wybudowany ok. 1930 r.

5. Rynek Trybunalski w Piotrkowie dawniej nosił nazwę Plac Maryjny. To miejsce, które przez wieki pełniło centralny punkt miasta, a jest odzwierciedleniem średniowiecznego układu urbanistycznego. 
Rynek Trybunalski ma wymiary 60 na 73 metry. Otaczają plac zabytkowe kamieniczki o historycznych nazwach jak: „Wójtowska“, „Ormiańska“, „Pałac Przyłuskich“, „Poczta Królewska“, „Szynk Wierzbicza“. 
W narożniku rynku i ulic Łazienna Mokra oraz Szewska znajduje się tzw. "Pałac Królowej Bony". Na kilku kamienicach umieszczono tablice poświęcone wydarzeniom historycznym i postaciom związanym z miastem. Stojące przy Rynku kamienice mają w większości XIX-wieczne elewacje. To skutek kolejnych pożarów i wymuszonej przebudowy.

4. Budynek Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim to jedna z najpiękniejszych budowli w mieście. Charakterystyczny i monumentalny zabytek został wzniesiony na początku XX wieku. Wybudowany został od razu z myślą o siedzibie sądu.
Sąd w Piotrkowie został wzniesiony w latach 1904-1907. Budowla powstała na miejscu dawnego magazynu solnego. Okazały gmach przy ówczesnej ulicy Petersburskiej (obecnie Słowackiego 5), zbudowano z przeznaczeniem na siedzibę sądu gubernialnego i hipoteki.
Został zaprojektowany przez piotrkowianina Feliksa Nowickiego. Architekt pochodził z rodziny szlacheckiej posługującej się herbem Nowina. Ukończył on Gimnazjum Rządowe Męskie w Piotrkowie Trybunalskim, a następnie Carską Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu. Był głównym architektem ówczesnej guberni piotrkowskiej.
Budynek Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim został zbudowany z inicjatywy cara Rosji Mikołaja II i przez niego ufundowany. W okresie I wojny światowej, w 1914 roku w trakcie walk o miasto, w jego wnętrzach był urządzony szpital polowy. Po zakończeniu II wojny światowej w siedzibie sądu najpierw mieściła się Miejska Rada Narodowa, a następnie po utworzeniu w 1975 roku województwa piotrkowskiego, budynek ten był siedzibą Urzędu Wojewódzkiego. Od 1989 roku ponownie pełni funkcję sądu.

3. Willa "Wanda" w Piotrkowie to miejsce, o którym krąży wiele legend, a jedna z nich mówi o wizycie samego marszałka Józefa Piłsudskiego w jej murach. I jest to prawdopodobne, bo w tym miejscu w czasie I wojny światowej działało Centralne Biuro Werbunkowe Legionów Polskich, a pobliski hotel odwiedzała małżonka Piłsudskiego.
Willa "Wanda" to bogato zdobiony budynek przy ul. Dąbrowskiego 14 w Piotrkowie Trybunalskim. Budowla została ukończona w 1904 roku. Koszt wzniesienia piętrowej willi i przybocznej oficyny wynieść  miał około 20 tys. rubli.
Została zaprojektowana przez piotrkowianina Feliksa Nowickiego. Architekt pochodził z rodziny szlacheckiej posługującej się herbem Nowina. Ukończył Gimnazjum Rządowe Męskie w Piotrkowie Trybunalskim, a następnie Carską Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu. Był głównym architektem ówczesnej guberni piotrkowskiej. Służbę państwową jako architekt rozpoczął w 1866. W 1894 powrócił do rodzinnego Piotrkowa, gdzie objął stanowisko architekta gubernialnego. Zaprojektował także budynek Sądu w Piotrkowie, który został wzniesiony w latach 1904-1907.

2. Wieża ciśnień w Piotrkowie Trybunalskim, to charakterystyczna budowla, która wybija się w panoramie miasta. Ulokowano ją w samym centrum, przy ul. Słowackiego. Obiekt ma prawie sto lat, a powstał według projektu słynnego architekta, który zaprojektował także halę targową w Piotrkowie.  
Wieża ciśnień w Piotrkowie wznosi się nad miastem na wysokość 33 metrów. Rozciąga się z niej widok na wiele kilometrów. Na wieżę ciśnień nie można jednak wejść ani zwiedzać jej swobodnie, ale co pewien czas Centrum Informacji Turystycznej urządza dni otwarte dla zwiedzających. Ostatni taka okazja była ostatnio w ubiegłym roku.
Budowla powstała w samym centrum miasta przywodzi na myśl obiekty z okresu renesansu. Tak właśnie została pomyślana, jako budynek nie tylko pełniący funkcję obiektu inżynieryjnego, ale także cieszący oko. Projekt wyszedł spod ręki Władysława Horodeckiego. To architekt, zwany polskim Gaudim. Zaprojektowane przez niego kamienice, dworce czy fabryki uznawane są do dziś za jedne z najciekawszych zabytków architektury w Polsce, Ukrainie i w Iranie. Słynął z ekscentrycznych zachowań i wyjątkowo odważnych projektów, jak choćby słynny „budynek z chimerami” w Kijowie, który zbudował dla siebie, a w późniejszych latach służył ukraińskim prezydentom. 

1. Zamek Królewski w Piotrkowie Trybunalskim. To miejsce zwane także Zamkiem Trybunalskim obecnie jest siedzibą muzeum. A jego historia sięga czasów króla Zygmunta Starego, dla którego wzniesiono budowlę. To w zasadzie mieszkalna wieża, wykorzystywana przez królów Polski podczas sejmów, a także w okresie działania Trybunału.  
Charakterystyczna budowla przy placu Zamkowym 4 w Piotrkowie Trybunalskim mieści obecnie Muzeum w Piotrkowie Trybunalskim. Ale zbudowano ją jako Zamek Królewski w Piotrkowie. To budowla pochodząca z czasów Jagiellonów i wzniesiona przez mistrza, który dla królów z tej dynastii przebudował zamek na Wawelu w Krakowie.  Określenie zamek funkcjonuje wśród mieszkańców Piotrkowa. Jest to wyraz sentymentu i dumy z piotrkowskiej siedziby ostatnich Jagiellonów.
Zamek został zbudowany w latach 1512 – 1519. A rozliczenie kosztów budowy nastąpiło w roku 1521. Nadzorował prace mistrz Benedykt z Sandomierza, który zajął się przygotowaniem królewskiej siedziby na polecenie króla Zygmunta I Starego. W Piotrkowie powstała wieża mieszkalna w stylu gotycko-renesansowym zbudowana z cegły i piaskowca. Budynek ma cztery kondygnacje.
W 1918 budynek przekazano Polskiemu Towarzystwu Krajoznawczemu, najpierw przez władze okupacyjne, następnie przez władze polskie. Oficjalny akt dzierżawy władze Rzeczypospolitej wręczyły piotrkowskiemu Oddziałowi PTK 18 listopada 1919. Prace remontowe trwały do 1922. 15 października 1922 roku otwarto Muzeum Krajoznawcze Ziemi Piotrkowskiej. W 1963 rozpoczęto prace restauracyjne. Trwały one do 1970. Od tego roku zamek jest siedzibą muzeum.