reklama

Budynek przy Słowackiego 13 w Piotrkowie. To dawna siedziba piotrkowskiego magistratu [ZDJĘCIA]

Opublikowano: Aktualizacja: 
Autor:

Budynek przy Słowackiego 13 w Piotrkowie. To dawna siedziba piotrkowskiego magistratu [ZDJĘCIA] - Zdjęcie główne
Zobacz
galerię
6
zdjęć

reklama
Udostępnij na:
Facebook
HistoriaDom wznosi się przy reprezentacyjnej ulicy Słowackiego, która rozrosła się wraz z uruchomieniem Kolei Warszawsko - Wiedeńskiej. Od połowy XIX w. wznoszono przy ulicy, która wielokrotnie zmieniała nazwę: Kaliska, Petersburska Sieradzka, Widawska i inne, szereg domów mieszkalnych, cerkiew prawosławną, a także siedzibę biura naczelnika powiatu pod numerem 13.   
reklama

Właścicielem posesji przy obecnej ulicy Juliusza Słowackiego 13, był w 1844 r. Michał Jeziorański, ziemianin osiadły w dobrach Byki. Zawarł on umowę z Gminą Piotrków o zamianie posiadanej parceli na dwie posesje przy Starym Rynku pod numerami 315, z dopłatą w wysokości 4383 ruble. W zamian zobowiązał się w ciągu dwóch lat wznieść przy ówczesnej ulicy Kaliskiej dom z całym zapleczem - na pomieszczenie siedziby magistratu.

Kontrakt podpisano 16/28 lipca 1845 r. W przewidzianym terminie Jeziorański wystawił na swojej posesji piętrowy dom z dwiema oficynami różnej długości, wozownią, stajnią, komórkami i ogrodził posesję od północy parkanem. W zamian otrzymał dwie posesje przy rynku. Całkowite rozliczenie z władzami miasta nastąpiło jednak dopiero w 1869 r., kiedy podpisano akt notarialny. Rozliczenie nastąpiło z sukcesorami Jeziorańskiego.

reklama

Poza biurami, kasą powiatową i miejską w budynku znalazło się mieszkanie dla prezydenta. W latach 30. XX w. w magistracie znajdowały się wydziały: Administracyjny, Budowlany, Opieki Społecznej, Skarbowy, Oświaty, Kultury i Sztuki. 

ZOBACZ TAKŻE: Stary Areszt w centrum Piotrkowa. Znacie jego bogatą historię? [ZDJĘCIA]

Budynek służył magistratowi przez sto lat

W 1927 r. dom został zniszczony w pożarze. Potem był remontowany. Nieznacznie przekształcono również elewację. Nie zachowały się wsporniki pod odcinkami gzymsów nad otworami piętra i pary rozet poniżej. Tuż przed wojną obiekt skanalizowano, w 1948 r. nieco przekształcono poddasze z przeznaczeniem na mieszkania. Księgę wieczystą założono dla obiektu dopiero w 1937 r. Siedzibą władz miasta obiekt pozostawał do lat 50. XX w. Wówczas przeniesiono siedzibę władz miasta w inne miejsce, a dom zasiedlili lokatorzy.

reklama

Budynek jest podpiwniczony, piętrowy, kryty niskim dachem dwuspadowym, ustawiony kalenicowo, z parą niskich kominów na kalenicy. Nad trójosiowym, frontowym pseudoryzalitem trójkątny fronton, nieco poniżej kalenicy dachu. Od frontu, na piętrze balkon obejmujący trzy osie okienne o prostokątnej płycie. Przyległe oficyny piętrowa od zachodu i dwupiętrowa od wschodu kryte dachami pulpitowymi, nachylonymi w stronę podwórza.

Dom wznosi się przy reprezentacyjnej ulicy miasta, w jej północnej pierzei, fasadą zwrócony na południe. Ulica prowadzi na zachód, w kierunku dworca kolei i na wschód w kierunku starego miasta. Dom sąsiaduje od wschodu z szeregiem kamienic czynszowych. Od zachodu - z pustym placem i parcelą zajmowaną przez budynek cerkwi prawosławnej. 

reklama

ZOBACZ TAKŻE: Niepozorny budynek Przy Farnej 2, to jedna z najstarszych kamienic mieszczańskich w Piotrkowie

Ulica Juliusza Słowackiego w Piotrkowie

Obecna ulica Słowackiego położona na dawnych terenach sieradzkiego przedmieścia ukształtowała się w związku z otwarciem linii kolei warszawsko-wiedeńskiej i wybudowaniem dworca kolejowego w Piotrkowie, w 1847 r., co spowodowało istotne ożywienie gospodarcze miasta. 

Na początku XIX w. burzono obwarowania miasta, w 1917 r. rozebrano bramę "sieradzką". Centrum przesunęło się wówczas ze Starego Rynku na plac przed byłą bramą "sieradzką" obok kościoła bernardyńskiego (plac pod nazwą św. Bernarda obecnie pl. Kościuszki). 

Od połowy XIX w. wznoszono przy ulicy szereg domów mieszkalnych, cerkiew prawosławną Wszystkich Świętych (1847 r.), budynek poczty, a także siedzibę biura naczelnika powiatu. 

Ulica otrzymała twardą nawierzchnię i trotuary. W 1867 г, pod rosyjskim zaborem miasto uzyskało status gubernialnego i ulica nabrała charakteru reprezentacyjno-biurokratycznego. Wzniesiono tu wiele reprezentacyjnych kamienic czynszowych dla urzędników i w początku XX w. monumentalny budynek Sądu Okręgowego. W 1939 r., podczas bombardowań Niemcy zniszczyli jej południową pierzeję.

reklama
WRÓĆ DO ARTYKUŁU
reklama
Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

ZALOGUJ SIĘ - Twoje komentarze będą wyróżnione oraz uzyskasz dostęp do materiałów PREMIUM.

e-mail
hasło

Nie masz konta? ZAREJESTRUJ SIĘ Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE

reklama
Komentarze (0)

Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.

Wczytywanie komentarzy
reklama
reklama